Cześć, mam na imię Axel. Jestem ok. 2 letnim czarnym kawalerem w typie labradora. Chciałbym podzielic się z Wami swoja historią... Historią, która niema do tej pory "happy end-u" :( Gdzieś około wrzesnia ubiegłego roku zostałem bezdusznie oddany do schroniska :( Znudziłem się? Przestano mnie kochać? Znalazłem się w tym okropnym miejscu, gdzie słabszy przegrywa... Czasami nawet swoje życie... Byłem potulny i z dnia na dzień coraz to bardziej zrezygnowany. Nie podchodziłem do krat i nie machałem ogonem jak inne psy. Nawet nie mogłem codziennie zjeść normalnego posiłku Dlaczego? Bo sie bałem i przegrywałem próbe podejścia do miski... Tak trwałem aż do marca.. Nikt sie mną nie interesował :( Jednak w marcu usmiechnęło się do mnie szczęście. Wolontariuszki o złotym sercu zabrały mnie z tego piekła i przewiozły do hoteliku pod Poznaniem. Przejechałem ponad 300km by spróbować na tym terenie znaleść domek... Dostałem własna obrożę, legowisko i po raz pierwszy w życiu dużo miłości... Zostałem wykastrowany i zaszczepiony. Wylansowałem sie nawet w ogłoszeniach na wileu portalach. Niestety... do tej pory nikt mnie nie pokochał :( Dlaczego? Przeciez już dawno powinienem mieć swój domek ! Owszem, trochę ciągnę na smyczy... ale to dlatego,że jestem nie wybiegany i nikt mnie nie nauczył dobrego zachowania :( Nie jestem agresywny. To,że nie z każdym samcem sie lubie to już męska natura Ale...dziewczyny to uwielbiam :) Czy nie masz domku z terenem, którego mógłbym popilnować? Dzieci - z którymi uwielbiam sie bawić? Wiele nie wymagam... Tylko PODARUJ mi DOM... TEN JEDYNY...NA ZAWSZĘ... Twój Axel Kontakt w sprawie adopcji adopcje@labradory.org Kasia 669 585 207
