"Cud narodzin" - tak postrzegane jest przyjście na świat nowego istnienia. A co wtedy, gdy czar pryska? Co wtedy, kiedy właścicielom przestaje chcieć się karmić? Co wtedy, kiedy przestaje się chcieć im kochać? Co wtedy, gdy na szyi zawisa - jak zły strażnik - ciężki łańcuch i dzień za dniem wrasta w skórę sprawiając ogromny ból? Ból, którego nikomu nie chce się ukoić. Co wtedy, gdy nagle ląduje się na ulicy, później w schronisku i przez co najmniej 6 długich lat trzeba walczyć z zimnem i samotnością o każdy dzień życia? Wtedy zostaje jeszcze nadzieja, że pomimo dramatu, jest gdzieś ciągle ukryte jest szczęście i dobry los. Glob został znaleziony w 2007 roku. Błąkał się z raną (najprawdopodobniej po łańcuchu) na szyi. Dopiero po kilku latach spędzonych w boksie zaczął wychodzić na spacery. Wtedy dał poznać się jako pies typowo łańcuchowy, kręcący się w kółko na smyczy. Po wielu tygodniach, miesiącach pracy otworzył się na ludzi i obecnie jest to wyczekujący spotkań z człowiekiem pies - miziak. Uwielbia głaskanie i smakołyki. Glob akceptuje suczki, jednak nie może mieszkać w domu z innym samcem. Nie powinien też mieszkać w domu z małym dzieckiem. Czy ośmioletni, wspaniały pies ma jeszcze szansę? Oczywiście, że ma, jeżeli tylko pokierujesz się swoim wielkim sercem, i dasz ją Globowi. On zasłużył na to, aby poznać życie od najlepszej strony. Niech stanie się cud...
