Ile czasu to 10 lat? Ile w Twoim życiu od tego czasu się zmieniło? Zmieniłeś pracę, mieszkanie, poznałeś nowych ludzi... W życiu Czestera od szczeniaka nie zmieniło się nic. On codziennie patrzy przez kraty w oczekiwaniu na tego jedynego człowieka, codziennie błaga los o jego zmianę... a może stracił już nadzieję? Może już nie liczy, że ktoś po niego przyjdzie i zabierze go ze schroniska? 10 lat w ciasnym, szarym, pełnym smutku boksie, dzień w dzień, rok w rok...
Przychodzą pracownicy, wolontariuszki, ale wciąż nie ktoś, kto powie mu „Jesteś mój już na zawsze,chodźmy do domu“.
Czester na spacerach zachowuje się jak młodziaszek, biega, wszędzie go pełno. Do człowieka cieszy się i macha ogonkiem. Serce ściska żal, gdy biedak zapiera się przy wejściu ponownie do boksu, kiedy zdaje sobie sprawę,że musi tam wrócić.
Czy Czester zobaczy kiedyś inne, lepsze życie, w którym schroniskowa przeszłość okaże się tylko zwykłym sennym koszmarem?
Czester jest zdrowym, dorosłym psem, średniej wielkości, wesołym, energicznym, łagodnym w stosunku do ludzi. Już tyle lat czeka na swojego Pana. Spełnij jego marzenie i adoptuj go!
Możemy pomóc w transporcie na terenie Polski, jeśli będzie taka potrzeba.
Kontakt z Gosią (pracownikiem schroniska)
e-mail: gosha160@wp.pl
tel.: 692-581-343
Gdy jestem na spacerku,
To radość w oczach mam,
Bo człowiek idzie ze mną,
Choć...nie mój własny pan.
A w boksie szaro ,nudno
I bardzo smutno mi,
Owiane marzeniami,
Przepiękne miewam sny.
O miom własnym domku,
O pani ,panu też,
Co kładzie smakołyki,
Futerko czesze mi.
I szepce mi do ucha
(ja wiem,że lubi mnie),
Ja staram się jak mogę,
być bardzo grzecznym psem.
Czy sen się kiedyś ziści,
Czy przyjdzie po mnie ktoś?
Ja wierzę ,że niedługo ,
Odmieni się mój los.
Pobiegnę za ten płotek,
Pobiegnę ile sił,
Do tego co nieznane,
Co człowiek ześle mi.
