Za młody? Za ładny? Za zdrowy?
Jaki pies musi być, żeby zainteresować sobą potencjalnych nowych opiekunów?
Historia Krecika nie jest „wyciskaczem łez”, nikt go nie katował do nieprzytomności, nie głodził, nie tkwił też przykuty łańcuchem do budy w pełnym słońcu, nie umierał przywiązany drutem do drzewa w największe mrozy.
Tylko, a zarazem i aż, trafił na nieodpowiedzialnego opiekuna, który nie poświęcił mu wystarczająco dużo uwagi i miłości, pozwolił mu żyć obok siebie, właściwie przypadkiem. „Cóż, to tylko pies.” – zwykł mawiać. Nie zezwolił na dzielenie ze sobą swoich smutków i trosk, czego Krecik tak bardzo pragnął.
„Właściciel” nie zauważył nawet, kiedy pies zniknął, nie próbował dociec, gdzie podział się jego wierny cień, który żebrał o chwilę zainteresowania.
Obecnie jego całym światem są cztery ściany boksu i okazyjne spacery z wolontariuszką, podczas których zachowuje się nienagannie.
Jest to młody samiec, około roku, wagi około 10 kg. Temperament żywy, lecz nie przesadnie energiczny. Nie wykazuje agresji.
