Z przeszłości pamiętam jedynie samotność, ból i poniewierkę...
Jedyną ‘pamiątką’ była wrośnięta w moje ciałko obróżka, którą dobrzy ludzie kombinerkami długo ściągali... Byłem tak bardzo zmęczony i chory, że zastanawiali się czy mi cierpień nie skrócić... Czy wyobrażasz sobie CZŁOWIEKU, że pierwszy raz w całym moim XX- letnim życiu dopiero w schronie poczułem się jak w domu? Najszczęśliwsza chwilą w moim dotychczasowym życiu był moment, kiedy rozszarpałem schroniskową poduszkę i
zasnąłem spokojnym snem w puchu- moim opiekunkom tak to się spodobało, że nazwały mnie Puszek i postanowiły o mnie walczyć i walczyły ze wszystkich sił: o moją połamana nóżkę, żeby jej nie amputowano; o wygojenie wszystkich moich ran; o mój los- wysłały mnie do wspaniałych ludzi do hoteliku, którzy zaopiekowali się mną i naprawiali moją nóżkę i psychikę. Nigdy w całym moim pełnym strachu, głodu i przemocy życiu, nie przypuszczałem, że człowiek może być dobry i dobrze mnie traktować... Teraz czekam na tego jedynego ludzia, który sprawi, że poznam smak szczęścia i miłości.
Starszy psiak w typie wolf doga szuka domu z ogródkiem.
Kontakt w sprawie adopcji:
martaja@op.pl; tel: 604 168 136
papaj5@poczta.onet.pl; tel: 507176898
