Urodziłam się 10 lat temu ale nikogo to nie ucieszyło z wyjątkiem mojej mamy. Zdawała sobie jednak sprawę z tego, że nie będę miała łatwego życia. Dlaczego? Bo jakie może być życie psa bez domu, opiekuna, pełnej miski i kawałka dachu nad głową? Moja mama to już wiedziała, a Ja miałam się o tym dopiero przekonać...Na początku nie było tak źle, mama czuwała nade mną ale nadszedł dzień rozstania... Jako młoda i ufna kulka trafiłam do schroniska. Początkowo nawet się ucieszyłam wydawało się że zacznie nowe, szczęśliwsze życie. Była miska z jedzeniem, boks w którym mogłam się schować przed deszczem i chłodem. Była opieka weterynarza i najważniejsze - była nadzieja na DOM. Najbardziej cieszyłam się z tej nadziei. Od innych towarzyszy w boksie dowiedziałam się jak może być fajnie jak się ma taki dom i opiekuna, który kocha. Czekałam. Ufnie i z nadzieją. Każdego dnia wypatrywałam swojego człowieka. w każdym przechodzącym człowieku widziałam przyszłego opiekuna i miałam nadzieję że przyszedł po mnie, po Dylankę. Jednak to ciągle inne psiaki wychodziły do domów - tylko nie ja. Mijały dni i lata. Nie jestem już tą śliczną młodziutką sunią, która zachwyca swoim wyglądem. Jestem zwykłą sunią - ale tylko z zewnątrz. Ktoś kto poświęci mi odrobinę swojej uwagi przekona się , że dalej jestem niezwykła. Sunia, która kocha... Kocha ludzi... Dlaczego? Pewnie tak już mam bo racjonalnie tego się nie da wytłumaczyć ... Kocham całą sobą, cieszę się z każdej poświęconej mi chwili uwagi, z wyciągniętej głaszczącej ręki, cieszę się ze spaceru...Nawet na smyczy umiem pięknie chodzić choć nikt nigdy mnie tego nie uczył... Ale przyszedł dzień kiedy znalazły się dobre dusze które nie pozwoliły mi zasnąć za niebieskimi kratami. To one wyciągnęły mnie z miejsca które nazywają schroniskiem. Dano mi szansę przywitać wiosnę nie w betonowej klatce ale na zielonej trawce. Obecnie przebywam w Hoteliku dla Zwierząt gdzie czekam aż wypatrzy mnie ten mój wymarzony dom. Moja obecna opiekunka mówi że takiego \"przytulaka\" jeszcze u siebie nie gościła...
Jeśli ktoś ma jeszcze troszkę miejsca w sercu, odrobinę miejsca w domu to prosimy - niech pokocha Dylankę. Jest zaszczepiona, odrobaczona, wysterylizowana i zaczipowana. Gotowa żeby swojego opiekuna pokochać od zaraz.
Sunia ma około 10 lat i w tej chwili przebywa w hoteliku koło Zgorzelca.
Kontakt w sprawie adopcji:
tel. 695 555 221 e-mail: zuzia@web.de
